12-06-2011
 Golden Girls in München
Het stinkt behoorlijk in Oberschleissheim. Rond de roeibaan van München hangen de geuren van dooie muizen en rottend hout. Het beton van de eretribune brokkelt af. Tussen de treden tiert het onkruid welig. In de perszaal ligt een plas water uit het lekkende dak. De toiletten beneden kunnen alleen met toegeknepen neusgaten worden betreden voor een sanitaire stop. Door één letter weg te laten uit de plaatsnaam is een woordgrapje snel gemaakt. De olympische regattabaan uit 1972 is bepaald geen monument voor de sportgeschiedenis. Het is eigenlijk niets voor een groot sportland als Duitsland om zo'n arena te laten verkommeren. Wo ist die Gründlichkeit? Und die Sauberheit? Toch wordt deze sportaccommodatie nog steeds gebruikt voor internationale evenementen. Voor roeien met name. Het water is helder. Je kunt de karpers op de bodem hun voedsel zien zoeken. En de ruimte is groot. Aan beide zijden ligt een asfaltweg waar fietsende coaches en gemotoriseerde cameramensen uitstekend hun werk kunnen doen. In de frisse buitenlucht ligt ook de media-vertegenwoordigers niets in de weg. München heeft zo dus ook zijn voordelen en wordt de olympische kuip gebruikt voor trainingskampen en wedstrijden. Vier jaar geleden hadden daar nog de WK met stempel van olympische kwalificatie plaats. Bijna elk jaar staat er wel een World Cup geprogrammeerd, volgend jaar zelfs de finale. Dag 1: Time Trials Eind mei hebben zware regenbuien op dag 1 van de World Cup I de penetrante geur in en op de tribunes versterkt. De atleten hebben er geen last van, want zij komen daar niet. De douches bij de botenloods zijn blijkbaar okay, want allen komen er na hun races fris en fruitig vandaan. Afgezien van regen en onweer is de eerste dag van WC I behoorlijk anders dan anders. Géén gewone voorwedstrijden, maar time trials op de binnenste banen zullen de voortgang der ploegen door het toernooi bepalen. De ploegen varen met een halve minuut onderscheid een voor een van start naar finish à la de Head en Skifhead in ons voorjaar. Een deel met liggende start over 2 kilometer, een ander deel met vliegende start over 1900 meter. Het is een testcase van de FISA voor de Olympische Spelen van Londen. Mochten in Eton de omstandigheden volgend jaar oneerlijk zijn door de wind – dat risico bestaat serieus – dan kunnen time trials noodzakelijk worden. De tijdritten zijn dan in elk geval geoefend. Het ging in München enigszins rommelig, maar iedereen had er wel vrede mee dat het gebeurde. Vooruit. Twaalf ploegen Nederland is met 12 ploegen in München, op één uitzondering na op olympische nummers. Senior B Nicole Beukers doet mee buiten de equipe om. Zij droomt van succes op de WU23CH op de Bosbaan en kan harde competitie goed gebruiken. Gemak is dat haar coach Nienke van Zijp al in München is voor Njord-ploeggenote Marie Anne Frenken, die als lichte skiffeuse wèl namens de KNRB internationale ervaring opdoet. De in nieuw rood-wit-blauw gestoken Oranje-equipe werkt zich voortreffelijk door de time trials heen. Alle ploegen gaan door, behalve de gelegenheids-twee van Derk Noordhuis en Olaf van Andel. Zij kunnen niet brengen wat zij thuis in Nederland lieten zien. Van Andel had met Mitchel Steenman zullen roeien. Samen wonnen zij in 2005 de wereldtitel onder 23 jaar. Steenman moest echter uitstappen door een hernia. Dag 2: Zeven finales Het weer knapt weer op. Het toernooi wordt serieus. Het gaat nu om plaatsing voor de finales. Eén formatie is al zeker, de vrouwenacht is rechtstreeks door. De dames slaan de 'race for lanes' over om de twee-zonders kracht te geven. Eén van de drie wordt overigens teruggetrokken. Een lichte blessure bij Annemiek de Haan maakt ook Sytske de Groot toeschouwer bij de halve finale waarin Claudia Belderbos/Carline Bouw (3de in halve finale) en Chantal Achterberg/Nienke Kingma (2de) doorstoten naar de eindstrijd. Bravo. Nederland boekt nog een viertal finaleplaatsen. Voor de Holland Acht (2de in herkansing), lichte vier: de Muda's en Tim Heijbrock met Joris Pijs als vervanger voor de geblesseerde Roeland Lievens (2de in halve finale), de twee-zonder Nanne Sluis en Rogier Blink (3de) en de lichte dubbeltwee Rianne Sigmond/Maaike Head (2de). Zo worden het zeven finaleplaatsen in olympische nummers. “Dat is wel eens anders geweest”, zegt technisch directeur René Mijnders behoorlijk tevreden. Helemaal waar. Geen overwinningen in de voorbeslissende races kan ook een aanwijzing zijn voor het verloop van de finales. Nederland is wel sterker geworden. Aan de top en in de breedte. Maar nog niet helemaal klaar voor de WK waar de startbewijzen voor Londen klaar liggen. Klaar is wel Marie Anne Frenken. In haar tweede internationale wedstrijd reikt zij naar de finale skiff licht. Een hoogtepunt in haar prille carrière. Zesde en laatste in de finale doet aan haar vreugde niet veel af. Marit van Eupen De Olympische Spelen zijn nog ver weg. Ook voor Marit van Eupen. Londen kunnen haar vierde O.S. Worden, de eerste als coach. Bondscoach voor België is de gouden roeister intussen, tweeënhalve dag per week. Roeien doet zij zelf nauwelijks nog, af en toe als invalster. “Roeien is alleen leuk als je een doel hebt”, zegt hij, “en dat heb ik niet meer.” Op ander vlak koestert zij ook geen olympische ambities. “De atleten hebben ambities en ik ben er om hen te helpen die waar te maken.” Van Eupen is in München als coach voor skiffeuse Annick de Decker en de lichte dubbeltwee Evi Geentjens/Jo Hammond. Bij de eindafrekening zijn zij 16de en 8ste. Dag 3: Brons en goud De eerste medaille voor Nederland valt in de eerste A-finale. Chantal Achterberg en Nienke Kingma veroveren brons in de W2-. Zij laten zich niet huldigen, omdat zij zich onmiddellijk voorbereiden op de finale van de acht. Gelijk het water af, net als Belderbos/Bouw die 6de zijn geworden. Gek gezicht trouwens dat incomplete podium met wel de vrouwen van GB en USA. Vervolgens een reeks finales met allemaal nieten. De lichte vier, imponerend in de halve finale met een eerste positie op de eerste 500 meter, kan de sprong naar het podium (nog) niet maken. Sluis/Blink, 6de is maximum. Sigmond/Head 4de, net als vorig jaar in Bled. Holland Acht 4de. In de eindsprint voorbij gestoken door Polen die geen herkansing hoefden te varen. Dat kan beter! Iedereen het daar over eens. Ook de zwaar balende Matthijs Vellenga. Voor roei.tv zegt de herintreder: “Dit had een mooie derde plaats kunnen zijn.” Climax Selecties gaan na München door voor de sterkst mogelijke bemanning. De groep boordroeiers is breed en wordt met het ook op Londen 2012 zo breed mogelijk gehouden met allerlei ploegen. Naar verluidt wordt naar de WK in Bled zelfs een M2+ afgevaardigd. De climax in München is de race van de vrouwenacht, voorgeslagen door Annemiek de Haan, die magistraal wint. De boot met negen Golden Girls loopt, of beter, vliegt over het water. Is onhoudbaar voor de concurrentie en verdient het goud ten volle. De Haan is euforisch. “Als het zo soepel gaat, als een trein, dan hoef je bijna niets te doen.” Voor ROEIEN, bondsblad KNRB |
 |
 |
|
Nieuws |
