.jpg)
20-03-2007
 Hagelstenen in hitte van de strijd
In ijzige waterkoude striemden hagelstenen striemden zó hard tegen gezichten dat eerstejaarsroeisters zaten te huilen bij de start. De wind blies bij vlagen zo hard in de rug van de boegen dat achten zowat stilvielen op de golven van de rivier de Amstel. Onder de Berlagebrug voeren verblinde eerstejaarsploegen zich klem in de doorgangen. ‘Een bak brandhout onder de brug’, schreeuwden de razende reporters door hun microfoons. Veteranen sloegen uitgeput voorover vóór de finishlijn was gepasseerd. Het winterse van de maartse buien deed niets af aan de hitte van de strijd in verschillende categorieën, en vooral niet aan het gevecht tussen de beide achten uit de nationale selectie van de bondscoaches Mark Emke en Jan Klerks. De rivaliteit tussen Holland Acht II van de nationale vier-zonder met ‘afvallers’ van de Acht die voor deze seizoensopener van het ‘Amstel Voorjaar’ Holland Acht I bemanden liep enorm hoog op. Op de eerste dag had II met Gijs Vermeulen op slag twee keer gewonnen van I van Mitchel Steenman, met in zijn rug een trio olympische medaillewinnaars (Eggenkamp, Simon, Mensch). De onderlinge strijd was zo fel dat een minuscuul voorvalletje bij de start van de 750 meter tot een heftige uiteenzetting leidde tussen Gijs Vermeulen en Diederik Simon, beiden Nereïd. Holland Acht I startte namelijk voor de 750 meter een fractie tijd te vroeg, wat de inleiding was tot een kleine revanche voor de nederlagen op de eerste dag want ‘I’ wist dat onderdeel met twee seconden te winnen. In en rond het clubhuis van Nereus vochten Vermeulen en Simon daarna verbaal een langdurig robbertje uit. Vermeulen legde namelijk een protest neer bij de wedstrijdleiding, die dat overigens niet ontvankelijk verklaarde. ‘Wij bouwden één haal te vroeg op voor de start’, vertelde Diederik Simon, ‘maar zij zaten te slapen.’ Een en ander maakte dat de beide nationale achten met opeengeklemde kaken de finale over 5000 meter ingingen. Het was zwaar weer met bijna storm tegen. Afgelasting was even overwogen door de wedstrijdleiding. Tijdens de ontknoping viel de duisternis over Amsterdam. Holland Acht II sloeg genadeloos toe op de vijf kilometer en toonde aan de beste ploeg te zijn met 13,9 seconde verschil. ‘Zij hadden gewoon de sterkste ploeg’, erkende de gekalmeerde Simon na afloop ruiterlijk. Eindklassement: 165.048 punten voor II en 166,367 voor I. De verenigingsacht van Nereus eindigde op eerbiedige afstand als derde met 172.502. De drie buitenlandse achten in de eerste divisie eindigden op de laatste drie plaatsen 6e, 7e en 8e. Bondscoach Mark Emke, die zelf bij de veteranen roeide, vond het wel een mooie strijd die door de roeiers uit zijn selectie was geleverd. Hij haastte zich met de mededeling dat de nationale acht al gemaakt zou zijn. ‘Dit was maar een keuze voor deze wedstrijd’, zei Emke, ‘we zijn met een grote groep mensen goed bezig. Er zijn ook wat geblesseerden die nog terug kunnen komen. Een eerste serieuze samenstelling van de acht wordt pas gemaakt na de Randstad Regatta voor de eerste wedstrijd om de wereldbeker. Na de eerste wereldbeker zal er pas iets definitief worden.’ De vier-zonder-stuurman, de turbomotor van de winnende acht in de 35e Heineken Vierkamp, is echter dichtgetimmerd. Het kwartet dat zilver (Gifu 2005) en brons (Eton 2006) won, meent genoeg te kunnen verbeteren om met grote kans op succes door te gaan als vriendenploeg. Wereldkampioene skiff lichtgewicht Marit van Eupen maakte een grap van de uitslag bij de vrouwen. ‘Wij hebben zilver gewonnen en Skoll is één na laatste geworden.’ Van Eupen had als slag met haar ploeg, waarin ook oud-ploegmaat Kirsten van der Kolk roeide (op boeg), vier nederlagen geleden tegen de door Annemiek de Haan voorgeslagen Skoll-acht. Eindstand 187.483 tegen 192.027. De bemanning van Nereus was lichter en kleiner dan die van Skoll. In de zware omstandigheden maakte dit veel uit. Geschreven op 18 maart 07 voor NLRoei.nl |
 |
 |
|
Nieuws |
