08-12-2003
 LD2x: Fantastisch jaar in gouden schoenen
Het olympische jaar 2008 moet voor de licht damesdubbeltwee ‘een fantastisch jaar worden.’ Zo verwoordde het Marit van Eupen vrijdag in het Topsport Centrum van de Roeibond aan de Bosbaan. ‘Alles wat je kunt doen, dat je dat ook doet. Wij gaan als collega’s het olympische seizoen in. Niet als vriendinnen, maar wij willen de tijd samen ook een beetje prettig doorbrengen. Het moet beslist leuk zijn. Onze missie naar Peking is niet uit frustratie maar uit ambitie.’ Een week geleden raakte bekend dat drievoudig wereldkampioene lichte skiff Marit van Eupen en – de tijdelijk gestopte – Kirsten van der Kolk weer samen een lichte damesdubbeltwee zullen vormen in de aanloop naar de Olympische Spelen, en zo hopen wij, ook een koppel dat in Peking opnieuw het ereschavot zal beklimmen om een tweede medaille op te halen na het brons van Athene 2004. De bedoeling is goud, het allerhoogste dat er te verdienen valt. De voorbereidingen zijn al tot in de puntjes uitgewerkt. Het project is zo ambitieus dat zowel NOS*NSF als de roeibond KNRB erin gelooft. De kosten, nog zonder het salaris van de in ere herstelde coach Josy Verdonkschot, zullen naar schatting € 65.000 bedragen. Geen probleem. Koen van Nol, de topsportcoördinator namens de verantwoordelijke sportkoepel, verklaarde op de persconferentie aan de Bosbaan: ‘Er heerst sterk geloof in het welslagen.’ Marit van Eupen en Kirsten van der Kolk zijn herenigd in ‘Het Team’. ‘Het is allemaal heel vertrouwd’, zei Kirsten van der Kolk, ‘Je hoeft elkaar niet meer te leren kennen. Zelfs is het een beetje melancholisch. Maar we zijn vastbesloten. De O.S. zijn het allerhoogste goed. Een olympische medaille om je nek is geweldig. Maar ik besef dat wij in 2008 beter zullen moeten zijn dan in 2004. Marit is de enige met wie ik dat kan bereiken. Zij is de beste van de wereld.’ Josy Verdonkschot heeft alles al uitgedokterd. Het werkplan is tot in de kleinste details vastgesteld. Zelfs is er rekening gehouden met het moederschap van Kirsten van der Kolk. De echtgenote van oud-roeier Pepijn Aardewijn wil wel acht weken op trainingskamp en hoogtestage, maar zij kan niet zo lang zonder haar dochtertje. Dus is er geregeld dat ‘Nienke’ af en toe wordt overgevlogen en dat er dan een Spaanse oppas beschikbaar is. Verdonkschot is met zijn beide roeisters ook al druk in de weer geweest met de afstelling van de boot, waar trouwens nog een tweede bij moet komen. Op het voetenbord zijn speciaal op maat gemaakte schoenen gemonteerd. In gouden kleur. Niet alleen om de roeisters steeds het idee te geven waar zij mee bezig zijn, maar ook omdat goud veel beter reflecteert dan gewone stof van sportschoenen. De beide vrouwen en hun coach vinden dat zij niets meer hoeven te bewijzen. Maar zij hebben, onafhankelijk van elkaar, wel nagedacht. Wat wil ik nog? Wat kan ik nog? Wat is nodig? Zij bleken nog wel wat te willen. Maar is het reëel? Wat zijn de kansen? Hoe zit het met de tegenstand? De coach en zijn roeisters stelden vast dat het veld in de LD2x meer in de breedte groeide dan aan de top. Verdonkschot: ‘De Chinese vrouwen waren eerst heel sterk, maar dit jaar zag je bij hen de klad erin komen.’ Onder het credo: ‘Roeien is werken’ is nagegaan hoe de herenigde Nederlandse LD2x viel in te passen en is het plaatje ingevuld wat nodig is om in Peking te gaan voor goud. ‘We zien een kans en die willen we grijpen en zullen alles doen wat nodig is. Ook innovaties, zoals de gouden schoenen.’ De lichte dames dubbeltwee moet zich nog zien te kwalificeren en dat kan alleen nog in Poznan tijdens het laatste kwalificatietoernooi waar zij een van de twee beschikbare plaatsen moeten pakken. In Polen moet het wel nog gebeuren, maar dat is niet een doel op zich. Marit van Eupen: ‘Hoe de kwalificatie wordt bereikt, doet er niet toe. Het is geen Cirque du Soleil.’ En Verdonkschot: ‘We moeten het afdwingen. In roeien bestaat toeval niet.’ Geschreven en gefotografeerd voor NLRoei.NL |
 |
 |
|
Nieuws |
