01-08-2007
 Goud in de kast, op naar het WK
Geert Cirkel, Matthijs Vellenga, Jan Willem Gabriels en Gijs Vermeulen hebben de gouden medaille van de Rotsee met de verovering van de World Cup goed gevierd. ‘Het was een mooi feestje in Luzern’, vertelde de boeg van de triomferende vier-zonder, ‘maar het goud ligt nu in de kast en onze focus is nu gericht op het WK in München. Terug in Nederland had Cirkel nog wel nagenoten bij de opgenomen televisiebeelden met Engels commentaar. Hij hoorde de complimenten van de beroemde Steve Redgrave voor zijn ploeg: ‘Lovely flewed motion.’ Op dat moment lag Oranje in de gele hesjes nog op de tweede plaats in de race. Na het oplichten van het scorebord bij de finish na een fabuleus sprintduel van drie topploegen met: 1. NED 5.51,48, 2. GBR 5.52,05, 3. NZL 5.52,19 hoorde hij een volzin die hem een schaterlach ontlokte: ‘The British heads go down in disgust.’ Het Nederlandse vlaggenschip won voor de eerste keer in drie jaar samen in World Cups en Wereldkampioenschappen een gouden medaille na een trits zilveren en bronzen blikken. Het was de mooist denkbare na zilver in Linz achter de Britten en zilver in de thuiswedstrijd te Amsterdam tegen de verrassende Nieuw-Zeelanders. Goud op de Rotsee was een droom die uitkwam. Na een ietwat tegenvallende start, waar het kwartet overigens goed uitkwam, viel alle goeds samen in een fantastische wedstrijd, door Cirkel als ‘hele vette race’ bestempeld. De eindsprint die Groot-Brittannië en Nieuw-Zeeland te machtig was, als ook Italië, Tsjechië en Griekenland, ging in 42,5 slagen per minuut. Ter vergelijking, de finale op de Bosbaan ging verloren in een sprinttempo van 38. Het Nederlandse vlaggenschip behoort na de eindzege in de World Cup (als eerste Nederlandse mannenteam) meer dan voorheen tot de kanshebbers op de wereldtitel in München, hoewel niets zeker is. De Britse vier, die na 30 overwinningen op rij in Luzern eerst was verslagen door Nieuw-Zeeland en daarna door Nederland in de finale, zal op revanche belust zijn. Invaller Tom James heeft dan waarschijnlijk weer plaatsgemaakt voor de van blessures herstelde Alex Partridge. Gijs Vermeulen, die onmiddellijk na de gouden race op de Rotsee uitriep: ‘Nu nog de wereldtitel en het olympisch goud!’ kijkt vooruit: ‘Deze staat hoog in het rijtje van races die je niet graag wilt vergeten. We hebben de Engelsen één keer op de rug gehad. Het WK is een nieuw toernooi. Maar ik geef toe, onze kans is groter dan voorheen.’ Geert Cirkel: ‘Als collectief waren we opnieuw beter. We boekten heel winst op bepaalde punten. Heel mooi, en ik zeg opnieuw dat er nog steeds zoveel meer inzit.’ De finale van de World Cup in Luzern gaf het aanwezige Nederlandse supporterslegioen veel te vieren. De laatste nieuwe lichte vier-zonder bestaande uit Gerard van der Linden, Ivo Snijders, Roeland Lievens en Paul Drewes roeide naar brons achter Groot-Brittannië en Frankrijk. Susannah Chayes’ oogappels bleven maar 0,02 seconde verwijderd van zilver. Ook de vrouwenacht pakte brons, na Amerika en Duitsland. Voor de dames was dit een lichte teleurstelling na het goud van Amsterdam. Oranje kon de World Cup veroveren als Duitsland was gepasseerd, maar dat lukte helaas niet. De vrouwenacht behaalde wel een olympische nominatie zoals was opgelegd door NOC*NSF. Na de kwalificatie in bij de WK in München is Peking 2008 zeker. Olympische nominaties waren er ook voor de twee vieren (goud en brons), skiffeur Sjoerd Hamburger (5e), de mannenacht (5e) en de twee-zonder-stuurvrouw Nienke Kingma en Helen Tanger (7e, geladderd 6e). Door NOC*NSF aangestelde topsportcoördinator Koen van Nol en NOC*NSF’s technisch directeur Charles van Commenée, beiden aanwezig, konden tevreden zijn. Jubel viel in Luzern ook Nederlandse medaillewinnaars in de niet-olympische disciplines ten deel. Goud voor lichte skiffeuse Marit van Eupen, vanzelfsprekend haast, brons voor lichte skiffeur Jaap Schouten en brons voor de lichte acht. Een laatste wapenfeit van technisch begeleider Rob Jonkman. De developmentcoach nam woedend ontslag toen bekend werd dat de lichte acht niet in zijn samenstelling naar de WK wordt uitgezonden. Bondscoach Susannah Chayes gaf te kennen de lichte acht met de tweede lichte vier en een aantal andere kandidaten te willen bemannen. ‘De beste roeiers moeten naar de WK’, verklaarde zij met stelligheid. En dat waren niet de mannen die in Amsterdam en Luzern het bronzen blik hadden opgehaald. Geschreven voor Roeien, bondsblad KNRB |
 |
 |
|
Nieuws |
