11-06-2007
 Comeback bronzen twee: Leuk
Een comeback voor wat het waard was. Marit van Eupen en Kirsten van der Kolk bliezen na drie jaar nieuw leven in de lichte dubbeltwee, kampioen van de wereldbeker in 2003 en winnaar van de bronzen medaille bij de Olympische Spelen van Athene 2004. Vierendertig maanden later, met twee wereldtitels skiff voor Van Eupen en een huwelijk plus baby voor Van der Kolk, kropen de beide Nereïden weer samen in de boot en wonnen zij, na luttele drie oefeningen samen, met overmacht de nationale titel. Zij flikten hun kunstje in een tijd alsof het geen kunst leek: 7.11,18 tegen 7.29,47 van Julie Tabbers met Sofie Valk. ‘We hebben het gedaan voor de leuk’, zei Kirsten van der Kolk die gelijk maar omzeilde of er (nieuwe) olympische aspiraties aanwezig zijn. ‘Ik blijf het zien als een stuiptrekking van vroeger.’ De comeback van de succesvolle lichte twee gaf fleur aan de nationale titelstrijd, gecombineerd met de traditionele wedstrijden van de Amsterdamse Roeibond (ARB). Voor de nationale selecties, die zich voorbereiden op de World Cup in eigen huis over twee weken, waren deze kampioenschappen een tussendoortje. Een hinderlijke onderbreking van het trainingsprogramma dan wel een lollige pleziervaart, zoals door de lichte boordselectie gedaan in een acht met alles wat er aanwezig was om mooi te winnen in 5.42,87. Dit was slechts een viertal seconden minder snel dan de zware mannen van Team Emke, die onder coaching van Jan Klerks (foto) de rol van schietschijf succesvol en ongeschonden afrondden in 5.38,43. Marit van Eupen gaat zich voorlopig afwenden van de nationale boordselectie voor de olympische acht voor Peking. De tweevoudige wereldkampioene heeft van bondscoach René Mijnders te verstaan gekregen dat hij geen aanleiding ziet de huidige acht te veranderen. Hij stelde haar voor in de twee-zonder met Laura Posthuma door te roeien. Van Eupen verklaarde daar niet veel voor te voelen en in de richting van de skiff te gaan werken. Zij zal de komende week met de roeibond uitzendingen in de skiff bespreken. ‘Ik sluit niets uit’, zei Van Eupen, ‘maar het gaat nu onderhand naar de finale van het roeiseizoen toe en ik wil niet alsmaar blijven afwachten.’ Het idee voor de reünie van het succesvolle koppel aan het begin dit decennium kwam van Josy Verdonkschot, ex-coach bij de bond. Hij vond dat alle lichte roeisters bij de NK tegen elkaar in het strijdperk moesten treden. Niet allen hebben het gedaan, hetgeen te betreuren is. Verdonkschot vond dat zijn partner en Van der Kolk ‘best okay’ hebben geroeid, maar ‘als ze een jaar geleden waren ingestapt zou het zeker tien seconden harden zijn gegaan. Het ging ruw en hard, maar niet subtiel, zoals ik vroeger van ze heb gezien.’ Deze dubbeltwee naar de WK in München afvaardigen om daar een kwalificatie voor de Olympische Spelen in Peking te bevechten heeft, volgens hem, geen enkele zin. ‘Kirsten komt eenvoudig te veel trainingstijd tekort. Zeg maar dertig weken van twintig uur. Daarom, als het tot een olympische dubbeltwee komt, is het beter om de Spelen via het laatste kwalificatietoernooi in 2008 proberen te halen.’ Gebrek aan trainingsuren was zaterdag te zien in de skiff lichtgewicht. Van der Kolk, scherp in de voorwedstrijd, eindigde later op de dag in de finale als derde, tien seconden achter Eeke Thomee en negen tellen achter Annelies Labots. Marit van Eupen gaat in München voor een derde wereldtitel op rij in de skiff. Dit zou haar uniek maken in de historie van het Nederlandse toproeien. Fluitend won zij zaterdag de ARB in de skiff open klasse in 7.47,13 tegen Sanne Beukers in 7.51,81. Schietschijf. Zo noemde Jan Klerks het optreden van de nationale toproeiers in het NK Grote Nummers. ‘Er is de verplichting om te verschijnen, en dat is wel terecht. Maar zo kort na de World Cup in Linz komt zo’n titelstrijd niet goed uit. Je bent schietschijf, want met hoeveel tijdsverschil je ook wint, het is nooit genoeg. Dus relaxt een potje roeien is moeilijk tussen de trainingsopbouw door. Binnen het Team Enke is in elk geval afgesproken niet tegen elkaar te roeien. Dus niemand heeft verloren.’ Vlaggenschip vier-zonder kreeg geen concurrentie en triomfeerde ontspannen in 6.02,29 vijf seconden voor elke uitdagend kwartet. De samenstelling voor de acht is voor de World Cup op de Bosbaan nog niet definitief. Dit gebeurt pas de komende week, later dan gepland. De coaches zoeken nog naar meer vermogen. Wie buiten de acht valt, en niet meer in het WK onder 23 kan varen, komt in het ontwikkelingsprogramma met de samenstelling van een vier-met-stuurman. De nationale damesacht won de titelstrijd in een goede tijd van 6.23,96. Coach Mijnders had enige wisselingen toegepast. Nienke Kingma kreeg de boegplaats en Femke Dekker zat in het middenschip. De ARB waren verder goed voor nationale glorie. Dirk Lippits won drie blikken. Allereerst in de skiff, vervolgens in een dubbelvier met Sjoerd Hamburger, Rogier Blink en Jaap Schouten en tenslotte in een dubbeltwee met Floris Lievens in de dubbeltwee. Drie keer raak. Best goed. Geschreven voor NLroei.nl |
 |
 |
|
Nieuws |
