16-05-2013
De eerste de beste kameel zou er in galop vandoor zijn gegaan wanneer hij de lucht had opgesnoven in de taxi waarmee het Nederlandse golfstel na een voortreffelijke lunch in restaurant La Bouillabaisse op weg is naar hun hotel in Hammamet. Geluidloos grapje van de chauffeur. Aan het eind van de – gelukkig korte – rit neemt hij met al-zijn-tanden-blote lach op zijn ongeschoren gezicht tarief en fooi in ontvangst. Voor de dame opent hij hoffelijk het portier.
Een bijzondere ervaring in Tunesië. Verrassende belevenissen zijn daar niet van de lucht. Bier en witte wijn van dit tussen Algerije en Libië ingedrukte land blijken van eminente kwaliteit te zijn. De meer dan drie sterren voerende hotels zijn goed tot zeer luxe. Alle zijn er betaalbaar tot goedkoop. De bevolking is overal buitengewoon aardig. De golfbanen van Hammamet vormen een uitstekend alternatief voor onze bevroren en ondergesneeuwde courses tijdens de eerste maanden van elk nieuw jaar. Ook het spelen daar is beslist niet te duur.
Hammamet wordt tegenwoordig meestal bereikt via de hagelnieuwe luchthaven Enfidha, op minder dan 45 minuten rijden door een gesoigneerde gentleman-chauffeur in minibus die elke gast in zijn beste Duits aanspreekt, ook wanneer hij in Frans wordt aangesproken. Frans is nota bene de tweede taal voor Tunesiërs. Maar na de ontdekking van Tunesië door golfend Duitsland, is het Duits voor en na. Op de luchthavens, in de hotels, op de golfbanen en helemaal in de medina's van de steden waar de locale mannelijke bevolking tapijten, keramiek, koperwerk, parafernalia en prullaria te koop aanbiedt. Daar valt alleen met een olifantshuid te ontsnappen aan de drang van de verkopers hun waren binnen te komen bekijken en te kopen.
De handelaren lijken op elkaar en roepen allemaal hetzelfde. Bijna allemaal, want er zitten ook slimmeriken tussen. Een van hen doet zich voor als meesterkok. “Ik heb gisteravond voor u gekookt in het hotel”, verklaart hij met uitgestoken hand en een al-zijn-tanden-blote lach op het gezicht. “Het was lekker, hè?” Niet wetend dat precies hij de verse dorade had bereid, is ons antwoord “ja”, want het hoofdgerecht was inderdaad uitstekend. De jonge chef gaat dan verder: “Ik heb een verrassing voor jullie. Hier verderop is een carnaval. Daar zijn prachtige vrouwen met beschilderde gezichten aan hun werk. Kom mee, het duurt nog maar een half uur.”
Hij weet de kortste weg om nog op tijd te kunnen komen. Bij... Niet bij een feest met vrolijke zang en dans, wel in een zaak met tapijten van een zijner ooms. In het zaaltje staan honderden handgeknoopte tafel-, vloer en wandkleden opgerold tegen de muur. In een hoekje knoopt een vrouw met onbeschilderd gezicht – niet eens wat make-up – met draad en schaar razendsnel een nieuw tapijt. De bezoekers krijgen gratis thee aangeboden, een verzoek dat onder geen beding mag worden geweigerd. Het duurt even voor de thee er is. Ondertussen vertelt oom een verhaal over tapijten en laat hij met een paar vingerknippen twee mannen het ene na het andere kleed uitrollen. Een show waarin, om echt spectaculair te worden, evenwel een vliegend tapijt ontbreekt. “Wij verkopen graag en sturen het franco huis”, zegt oom. Helaas. Er komt geen verkoop. “Mag dan een kleine bijdrage voor de moeite achterblijven?”
Tunesië is niet bereisd voor nieuwe vloerbedekking in Nederland. Tunesië, met veel zonuren in de eerste maanden van het jaar, is uitverkoren als prettig golfland ter voorbereiding op het nieuwe seizoen met competitie, maandbeker en qualifying rondjes.
Hammamet herbergt twee golfresorts: Golf Citrus en Yasmine. Golf Citrus heeft alles erop en eraan met service op alle gebied. Clubhuis, bar, restaurant, terras, kleedkamers, shop, caddies, trolleys en buggies. Twee achttien holes golfcourses, genaamd: Les Olives en La Forest. De namen zeggen het al: Olives meandert tussen de olijfbomen door, Foret loopt door de bomen en agaven. Vergelijking: de vrijwel vlakke baan Les Olives speelt gemakkelijker dan de geaccidenteerde La Foret. Hoewel op beide courses geen sinecure, is het golf van Golf Citrus Hammamet niet broekscheurend.
Hoewel... Scribent dezes ontwikkelt zich tijdens golftrips tot specialist broekscheuren. In de vorige reportage naar Monte da Quinta in de Algarve ging een splinternieuwe bermuda er in negen holes aan met een winkelhaak van twintig centimeter. In Noord-Afrika krakt de oranje-lievelings-golfbroek bij het opteeën luidruchtig uit het kruis. Misschien is het handig een reserve-golfbroek in het zijvak van de golftas te doen om in een bosje stiekem te verwisselen. Zo'n scheur ziet er niet uit op het tweede gezicht...
In hotel The Sindbad kan alles worden opgelost: dorst (aan de bar, in the lounge-bar en in het bijgelegen café), honger (in een van de drie restaurants waarbij een Thais), nieuwe golfbroek (in de winkel), vermoeidheid (in spa en wellness), warmte (in zwembaden en zee), stijfheid (in fitness room), spelen (aan pooltable) en amusement (bij de muzikanten met dikke boeken vol songs). Wie er logeert, hoeft niet ergens anders heen, maar dan maak je geen verrassingen mee. Een diner genieten buiten het hotel kan op loopafstand, maar niet te vroeg, anders is er niets aan. De bevolking komt veel later en de fraai opgemaakte buikdanseressen en zangeressen vertonen hun kunsten pas na 11 uur. Dan is het carnaval. De meeste golfers uit Europa liggen dan al op een oor, want de volgende ochtend wachten opnieuw de uitdagingen van Citrus Golf.
Golfreiswijzer Februari 2013
De eerste de beste kameel zou er in galop vandoor zijn gegaan wanneer hij de lucht had opgesnoven in de taxi waarmee het Nederlandse golfstel na een voortreffelijke lunch in restaurant La Bouillabaisse op weg is naar hun hotel in Hammamet. Geluidloos grapje van de chauffeur. Aan het eind van de – gelukkig korte – rit neemt hij met al-zijn-tanden-blote lach op zijn ongeschoren gezicht tarief en fooi in ontvangst. Voor de dame opent hij hoffelijk het portier.
Een bijzondere ervaring in Tunesië. Verrassende belevenissen zijn daar niet van de lucht. Bier en witte wijn van dit tussen Algerije en Libië ingedrukte land blijken van eminente kwaliteit te zijn. De meer dan drie sterren voerende hotels zijn goed tot zeer luxe. Alle zijn er betaalbaar tot goedkoop. De bevolking is overal buitengewoon aardig. De golfbanen van Hammamet vormen een uitstekend alternatief voor onze bevroren en ondergesneeuwde courses tijdens de eerste maanden van elk nieuw jaar. Ook het spelen daar is beslist niet te duur.
Hammamet wordt tegenwoordig meestal bereikt via de hagelnieuwe luchthaven Enfidha, op minder dan 45 minuten rijden door een gesoigneerde gentleman-chauffeur in minibus die elke gast in zijn beste Duits aanspreekt, ook wanneer hij in Frans wordt aangesproken. Frans is nota bene de tweede taal voor Tunesiërs. Maar na de ontdekking van Tunesië door golfend Duitsland, is het Duits voor en na. Op de luchthavens, in de hotels, op de golfbanen en helemaal in de medina's van de steden waar de locale mannelijke bevolking tapijten, keramiek, koperwerk, parafernalia en prullaria te koop aanbiedt. Daar valt alleen met een olifantshuid te ontsnappen aan de drang van de verkopers hun waren binnen te komen bekijken en te kopen.
De handelaren lijken op elkaar en roepen allemaal hetzelfde. Bijna allemaal, want er zitten ook slimmeriken tussen. Een van hen doet zich voor als meesterkok. “Ik heb gisteravond voor u gekookt in het hotel”, verklaart hij met uitgestoken hand en een al-zijn-tanden-blote lach op het gezicht. “Het was lekker, hè?” Niet wetend dat precies hij de verse dorade had bereid, is ons antwoord “ja”, want het hoofdgerecht was inderdaad uitstekend. De jonge chef gaat dan verder: “Ik heb een verrassing voor jullie. Hier verderop is een carnaval. Daar zijn prachtige vrouwen met beschilderde gezichten aan hun werk. Kom mee, het duurt nog maar een half uur.”
Hij weet de kortste weg om nog op tijd te kunnen komen. Bij... Niet bij een feest met vrolijke zang en dans, wel in een zaak met tapijten van een zijner ooms. In het zaaltje staan honderden handgeknoopte tafel-, vloer en wandkleden opgerold tegen de muur. In een hoekje knoopt een vrouw met onbeschilderd gezicht – niet eens wat make-up – met draad en schaar razendsnel een nieuw tapijt. De bezoekers krijgen gratis thee aangeboden, een verzoek dat onder geen beding mag worden geweigerd. Het duurt even voor de thee er is. Ondertussen vertelt oom een verhaal over tapijten en laat hij met een paar vingerknippen twee mannen het ene na het andere kleed uitrollen. Een show waarin, om echt spectaculair te worden, evenwel een vliegend tapijt ontbreekt. “Wij verkopen graag en sturen het franco huis”, zegt oom. Helaas. Er komt geen verkoop. “Mag dan een kleine bijdrage voor de moeite achterblijven?”
Tunesië is niet bereisd voor nieuwe vloerbedekking in Nederland. Tunesië, met veel zonuren in de eerste maanden van het jaar, is uitverkoren als prettig golfland ter voorbereiding op het nieuwe seizoen met competitie, maandbeker en qualifying rondjes.
Hammamet herbergt twee golfresorts: Golf Citrus en Yasmine. Golf Citrus heeft alles erop en eraan met service op alle gebied. Clubhuis, bar, restaurant, terras, kleedkamers, shop, caddies, trolleys en buggies. Twee achttien holes golfcourses, genaamd: Les Olives en La Forest. De namen zeggen het al: Olives meandert tussen de olijfbomen door, Foret loopt door de bomen en agaven. Vergelijking: de vrijwel vlakke baan Les Olives speelt gemakkelijker dan de geaccidenteerde La Foret. Hoewel op beide courses geen sinecure, is het golf van Golf Citrus Hammamet niet broekscheurend.
Hoewel... Scribent dezes ontwikkelt zich tijdens golftrips tot specialist broekscheuren. In de vorige reportage naar Monte da Quinta in de Algarve ging een splinternieuwe bermuda er in negen holes aan met een winkelhaak van twintig centimeter. In Noord-Afrika krakt de oranje-lievelings-golfbroek bij het opteeën luidruchtig uit het kruis. Misschien is het handig een reserve-golfbroek in het zijvak van de golftas te doen om in een bosje stiekem te verwisselen. Zo'n scheur ziet er niet uit op het tweede gezicht...
In hotel The Sindbad kan alles worden opgelost: dorst (aan de bar, in the lounge-bar en in het bijgelegen café), honger (in een van de drie restaurants waarbij een Thais), nieuwe golfbroek (in de winkel), vermoeidheid (in spa en wellness), warmte (in zwembaden en zee), stijfheid (in fitness room), spelen (aan pooltable) en amusement (bij de muzikanten met dikke boeken vol songs). Wie er logeert, hoeft niet ergens anders heen, maar dan maak je geen verrassingen mee. Een diner genieten buiten het hotel kan op loopafstand, maar niet te vroeg, anders is er niets aan. De bevolking komt veel later en de fraai opgemaakte buikdanseressen en zangeressen vertonen hun kunsten pas na 11 uur. Dan is het carnaval. De meeste golfers uit Europa liggen dan al op een oor, want de volgende ochtend wachten opnieuw de uitdagingen van Citrus Golf.
Golfreiswijzer Februari 2013