Columns

21-11-2019


Bon dia. Groeten uit Curaçao met 'inlandse letterfruchte'. Wat leuk is het om tienduizend kilometer te reizen naar waar veel anders is maar ook veel het zelfde. Tussen Nederland en Curaçao ligt een wereld van verschil, maar beide landen behoren tot hetzelfde koninkrijk en de mensen spreken dezelfde taal. Zelfs in de Caribische regentijd is het fijn in Curaçao te zijn.
Op het 365 dagen per jaar zonovergoten eiland is het ook fijn golf spelen. Net als bij ons gaat het van afslagplaatsen over fairways naar de hole op de greens, dus dat is overeenkomstig met thuis, maar toch blijkt het een grote kunst om direct na aankomst een solide partij te spelen. En dat heeft niets te maken met al die leguanen die de golfers vanuit alle hoeken met argusogen bekijken. Zij rennen niet weg zoals op onze banen de konijnen.
Drie golfbanen is Curaçao rijk: Old Quarry Golf Course uit 2010 van de Amerikaanse architect Pete Dye, Blue Bay Golf & Beach Resort uit 1999 van de Amerikaan William 'Rocky' Roquemore en de negen holes Curaçao Golf & Squash Club uit 1921 van een onbekende ontwerper. Alle drie verschillend van elkaar en dat niet alleen in greenfee. Het gras is weliswaar groen maar veel stugger dan bij ons en vereist andere techniek. De rough is killing. Wanneer je je bal daar nog vindt, is-ie onspeelbaar.
Dit alles maakt het spelen niet gemakkelijk. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de zelfkritiek snel opkomt en gaandeweg steeds luider klinkt. Het begint meestal met 'stommerik', al snel gevolgd door 'wat ben je toch een sukkel' en 'wat doe je in godsnaam hier' tot 'je hoort niet op een golfbaan thuis'. Zelfverwijt zoals wel vaker op een slechte golfdag. Trouwens ook wel in grovere taal of een drieletterwoord beginnend met een l. Het golf wordt echter nooit opgegeven omdat het ook wel eens lekker gaat met mooie slagen, rake putts, parren en af en toe een birdie. Op de prachtige Curaçaose banen kan dat natuurlijk ook als men een beetje gewend is. Dan zal, na de zoveelste afzwaaier naar het struikgewas, door onze medespeler niet zo gauw meer over zichzelf worden uitgeroepen: Mislukte zaadscheut!'
Pennenvruchten uit Curaçao. Ayo.

Column Nationaal Golf Magazine, november 2019

«« Terug naar column overzicht