17-07-2017
Voor eens en waarschijnlijk voor altijd een raadsel. Hoe bestaat het dat je na meer dan een maand waarin je geen seconde aan golf hebt gedaan een geweldige partij speelt? Dat je zonder een slag oefening een score binnenbrengt beter dan je handicap? Dat is toch godsonmogelijk? Out of the blue beter spelen dan je eigenlijk kunt, het is gek, krankzinnig eigenlijk.
Het overkomt de heer wiens naam en gezicht onder dit stukje staan vaak, zowat ieder jaar: een geweldige prestatie na een lange afwezigheid van fairways.
Niet gezegend met uitzonderlijke natuurlijke aanleg heeft hij met lessen, oefenen, weer lessen, nog meer oefenen een zeker niveau bereikt om een aardig spelletje op de mat te kunnen leggen. Voor aanvang van de competitie in april/mei dagelijks met golf bezig uit de liefde voor de sport. Heel wat resultaten mochten er zijn, behoorlijk vaak kwam eruit wat erin was gestopt.
Van trainen wordt je beter, van veel trainen wordt je veel beter. Je moet het ook bijhouden. Elke pro zegt het wanneer hij erbij helpt.
En dan komt het moment dat het seizoen eindigt. Door een gebeurtenis, een blessure of door vakantie. Zes weken weg van golf.
En dan kom je terug en je gaat weer golfen. En dan speel je de sterren van de hemel.
Zonder enige verwachting afslaan, direct lekker spelen en goed scoren. Mindere of zelfs slechte slagen worden niet afgestraft. Met een hazennaaier vliegt de bal rakelings over de grote waterpartij en rolt door naar de green om dood bij de vlag tot stilstand te komen. Birdie!
Bunkers blijven uit het spel. Putts vallen in de holes alsof ze niet zo klein zijn als 10,8 centimeter. Magie? Uitholen met een chip. Ook dat nog.
Het is een wonder, elke keer weer, en dat al een jaar of dertig.
Een verklaring is er niet. Of er moet sprake zijn van wederkerige liefde. Is het de speler die van golf houdt of is het de sport die van de beoefenaar houdt?
Veel golfvrienden blijkt zulke wonderen eveneens te overkomen.'Ik maak dat ook mee', vertelde Cees, oud-voorzitter, je speelt de eerste keer altijd geweldig. Dan denk je dat het de volgende wedstrijd weer zo is, maar dat is een pijnlijke vergissing.'
Cees heeft daar misschien een punt. Waar je eerst geen verwachtingen had, zijn de verwachtingen de volgende partij te hoog. Ga je spelen zoals je moet spelen. Goed kijken, nadenken en kansen berekenen. Waar de afslag plaatsen, hoe de green aanspelen, hoe hindernissen vermijden. Kortom percentagegolf spelen. En dan landt de bal na een mooie swing in het zand, verdwijnt in een bosschage of plonst in de vijver. Je was opnieuw gegrepen door golf, maar de magie is opgelost. Oefenen dus maar weer.
Voor Regio Golf Magazine, juli 2017
