Columns

28-05-2017


Vorige week reprimande gekregen van een golfvriend. 'Kun je even je kop houden?' Golfvriend Theo houdt ervan dat het even stil is als hij zijn bal gaat slaan. Dezelfde avond boze blikken moeten aanvaarden van tweede golfvriend in dezelfde flight. Golfvriend Peter stoorde zich aan het knisperen van de plastic fles waar ik, al wachtende, een slokje water uit stond te drinken. Hij die top speelde, produceerde prompt een hazennaaier. Afgeleid... Na de ronde in het clubhuis uit schaamte maar gauw een drankje aangeboden.

Wat is dat toch, dat stil zijn bij de slagen van medespelers/tegenstanders? De etiquette bij golf schrijft het voor, inderdaad. Maar is zwijgend stilstaan wel zo noodzakelijk? Waarom in vredesnaam?

Golf in het kleine Nederland speelt zich af in een kakofonie van geluid. Het vliegtuig in de lucht. De krijsende vogel(s). Het lied van kikkers. De decibellen van razend verkeer. Het gekwebbel van een flight vrouwen een hole verderop. Fooooore!-schreeuwers. De greenkeeper op de maaimachine. Een langs denderende trein. Overstekend wild. Het is er allemaal, en ja, niet overal tegelijk.

Persoonlijk vind ik onbeweeglijke stilte bij golf absoluut geen noodzaak. Een plotselinge schreeuw in de backswing, waarvan de opzet is je uit het spel te halen, daargelaten mag er best gepraat worden, een slok gedronken of ballen en stokken gepoetst. Het wordt altijd een goede, een fortuinlijke of een slechte slag. Maar de laatste wordt nooit geweten aan externe omstandigheden. (Ooit in Spanje gespeeld met golfvriend Fred, die fantastisch op tik was, maar plotseling een makkelijke bal in het water sloeg: 'Dat stomme wijf ook!', verweet hij een golfster die een eind weg was. Niemand had wat gehoord. Ach, hij moest die waardeloze slag toch ergens mee verklaren...)

Het is heel wel mogelijk zich te concentreren in een atmosfeer met geluid en bewegingen. Een beetje muziek erbij onderweg. Waarom niet? Studenten halen hun doctoraal met muziek erbij. De mooiste boeken zijn geschreven in volle cafs. Oorverdovend lawaai klinkt voor de beslissende strafschop in het WK voetbal. De beste darters gooien de ene na de andere 180'er in zalen vol luidruchtige fans. Bij de Ryder Cup is overal gejuich te horen. Bij The Masters en andere grote toernooien ook. Bij Beat The Pro van het KLM Open 2016 klonk een schallende beat bij de aankondiging voor het betreden van de arena door elke amateur-uitdager. Niemand had er last van. Het was zelfs een genot.
Voor grootse prestaties is geen doodse stilte vereist. Voor mooie prestaties van amateur-golfers evenmin. Onder alle omstandigheden concentreren is te leren. Met een beetje geluid wordt golf zelfs een stuk gezelliger. Weg met reprimandes en boze blikken.

Voor Regio Golf Magazine, mei 2017

«« Terug naar column overzicht