26-02-2015
The Blue Monster van Doral in Miami, Florida is een beest van een golfcourse. Joost Luiten heeft er dezer dagen kennis mee gemaakt in het WGC Cadillac Championship, een exclusief toernooi voor zeventig kanjers uit de wereldtop, met een slordige acht miljoen eurootjes in de pot. Hopelijk heeft onze topper er veel birdies kunnen maken afgewisseld met een stuk of wat eagles. De zorg dat hij er vroegtijdig uit zou kunnen vliegen, zoals in het WK Matchplay en het Northern Trust Open (zijn Amerikaanse debuten als wereldtop-50-speler vorige maand), heeft hij niet. In het kleine deelnemersveld op Doral wordt namelijk geen schifting toegepast. Altijd prijs voor iedereen dus.
Best kans dat Joost tijdens zijn rondgangen over The Blue Monster een alligator tegenkomt, of een schildpad. In Florida krioelt het van de krokodillen en schildpadden. Goed mogelijk ook dat zijn caddie Martin Gray hem tijdens de wachttijden tussen de holes weer heeft gewezen op de bijzondere vogels die het subtropische Amerika rijk is. Een adelaar, pelikaan, ibis of papegaai. De Britse caddie, een vogelaar in zijn vrije tijd, leerde Luiten vogels zo te waarderen dat onze beste golfer het afgelopen jaar Ambassadeur is geworden van Committed to Birds van de Vogelbescherming Nederland en de NGF. Op een reclamefoto kijkt Joost liefdevol naar een koolmees op de voet van zijn putter.
Joost Luiten, de vogelbeschermer. Hij die op 28 september 2007 op de vierde hole GC Houtrak met een daverende afslag pardoes een vogel uit de lucht sloeg. Het gevederde vriendje viel, getroffen door een witte kogel, dood neer in de rough. De voltreffer werd tijdens The Dutch Futures het gesprek van de dag. Het bericht haalde de media. Op de vraag of hij geen medelijden had met de dode vogel zei Joost toen: Nee, daar zit ik niet zo mee.
De dodelijk getroffen birdie was natuurlijk wel zielig. De daad van Joost was een ongelukje. Hij deed het niet expres. Golf speelt zich nu eenmaal af in de vrije natuur. Luiten werd alleen gestraft met minder afstand van zijn afslag en dientengevolge gn birdie op de niet al te moeilijke par-5, maar een dooie par.
Hoe anders verging het een Amerikaanse collega van Joost in hetzelfde jaar. Tripp Isenhour was een uitstekend golfer met vier overwinningen op de Amerikaanse Challenge Tour en een vijftal seizoenen op het hoogste niveau, de PGA Tour, waar hij 1,2 miljoen dollar verdiende. Rond zijn veertigste ging Isenhour zich ook anderszins in golf bezighouden. Op Grand Cypress bij Orlando nam hij op een zonnige dag een instructie-video op. Telkens wanneer hij teksten ging inspreken, kwamen er storende geluiden van een vogel in een boom. Isenhour raakte danig gerriteerd. Eerst probeerde hij de vogel weg te jagen. Dit lukte niet. Toen even later opnieuw een opname mislukte door gekrijs, ontstak Isenhour in woede en wenste het dier dood. Hij ging met zijn driver golfballen afvuren richting de tak waar de vogel op rustte. Na een stuk of zeven slagen was het raak. Het dier viel, bloedend uit zijn kop, dood neer.
De vogel bleek een roodgeschouderde valk te zijn. Een beschermde diersoort! Tripp Isenhour heeft het geweten en zijn overtreding zwaar moeten bezuren. De Amerikaanse Vogelbescherming kwam in het geweer. De golfpro kon excuses maken wat hij wilde, en zeggen dat hij drie katten uit het asiel een fijn tehuis had gegeven, hij werd voor de rechtbank gesleept. Het kadaver, dat op de golfbaan ter aarde was besteld, werd opgegraven ter bewijsvoering dat het wel degelijk een roodgeschouderde valk betrof. De straf voor Tripp Isenhour: een jaar cel voorwaardelijk, 1500 dollar donatie aan de dierenbescherming, 500 dollar boete, 40 uur taakstraf en 4 uur cursus woede-beheersing. Daarmee kwam hij nog redelijk goed weg. Als topgolfer heeft Tripp Isenhour sindsdien niets noemenswaardigs meer gepresteerd. Sinds 2013 werkt hij bij Golf Channel als analist.
De moraal van dit verhaal? Geniet van de birdies op de golfbaan. Volg Joost!
Regio Golf
