12-05-2013
Het eerste nummer van de onvolprezen krant Regio Golf stond vol met 'Tips & Tricks' van golfprofessionals. Het nut van de verschillende instructies kan niet voldoende worden onderlijnd. Coaching is in golf onontbeerlijk. Geen speler kan zonder. Of hij/zij met wedstrijden bekers en geld verdient dan wel als amateur alleen voor plezier golf speelt, correctie doet altijd goed. Wie beweert dat hij/zij dit niet nodig heeft, en het al jaren zonder doet, houdt zichzelf voor de gek en gaat langzaam achteruit.
Een golfer, groot of klein jong of op leeftijd, is als een automobiel. Wanneer niet van tijd tot tijd de olie wordt ververst zal hij tot stilstand komen. Niets is vervelender dan slechter spelen dan je kunt. Voor een of een paar keer geen ramp, maar als die sterke partijen van weleer zelden of nooit meer terugkomen, verdwijnt het plezier in het spel.
Alle professional golfers werken voortdurend met coaches, waarom zou dat voor amateurs dat niet gelden? Het nut van een coach/pro is onmiskenbaar. Op papier dan wel in levenden lijve. Pro-nut is dat helemaal, wanneer door omstandigheden, het golfspel een tijd heeft stilgelegen. Slecht weer, gesloten banen, ijstijd, ziekte of reizen hebben voor- en nadelen. Voordeel is nieuw verlangen naar de fairways en partijen, nadeel de roest aan de techniek. Er is voor iedereen wat positiefs aan te doen. Leeftijd speelt daar geen rol. Jongeren leren misschien iets gemakkelijker. Daarentegen is niemand te oud om te leren. Golf is per slot van rekening een spel pardon, sport voor het leven.
Een lichtend voorbeeld openbaarde zich onlangs in het Phoenix Open. In dit best bezochte golftoernooi van de wereld ja, honderdduizenden (luidruchtige) toeschouwers behaalde Phil Mickelson op 42-jarige leeftijd zijn 41ste overwinning op het hoogste niveau. 'Mister Lefty' had zich een tijd teruggetrokken uit het profcircuit. Hij vierde vakantie met zijn drie kinderen, rustte wat uit van de hectiek aan de wereldtop, zong een liedje bij de kerstboom, schafte een nieuwe driver aan en leste bij al zijn coaches: swing, putting, mental e.a. Mickelson kon heus nog wel een bal van de tee slaan en zijn shortgame was heus nog wel geweldig. Toch onderging hij alle instructies, oefende en trainde hij tot in het avondlicht. Resultaat: eerst een 17de plaats in een aanloopwedstrijd en vervolgens de luid bejubelde overwinning in Phoenix.
Phil bleek op zijn 42ste nog beter dan in zijn atletisch beste tijd! In ronde 1 evenaarde hij op n milimetertje het wereldrecord van 59 slagen. De putt voor 59 lipte uit. De tv-commentatoren noemde zijn 60 een 59... Hij stond daarmee dik voor en gaf de titel niet meer af. Hij won over 72 holes met 28 onder par. Een gemiddelde van 7 onder par per ronde.... Voor het gemak richtte de kampioen zijn pijlen gelijk maar op The Masters, over twee maanden op Augusta National.
Phil Mickelson was weg en is weer terug. Met beter golf. Hij bleek er in de tussentijd was aan te hebben gedaan. Als koning winter zijn witte lakens weer bewaart tot volgend jaar, kan bij ons het seizoen weer beginnen. De voorbereidingen in de oefencentra met de pro's waren niet altijd even prettig; ijskoude clubs in de handen, wollen muts op het hoofd, maar het had wel resultaat. Set-up en swing verbeterd, chippen en putten gerepeteerd en het plezier van mooie slag terug gekregen. Leve de pro. Laat het seizoen maar beginnen.
Column voor Regio Golf Februari 2013
