Columns

03-04-2012


Van alle feestdagen zijn de Paasdagen het mooist. Gelijk met de viering van Jezus' opstanding uit de dood, komt het golfseizoen tot leven. Het gras is dan op zijn groenst en wordt van vroeg tot laat het domein van de golfspelende mens. Krukken en cracks hebben allemaal evenveel zin in golf. In Nederland betekent dat golfplezier voor iedereen die wil, ook zonder handicap of golfvaardigheidsbewijs. De competities beginnen en je kunt tegenwoordig al spelen met de eerste stap van NGF's negen stappenplan of met pagina 1 van NVG's paspoort.

Het ultieme golf van de paasdagen is gevat in The Masters. De eerste van de vier majors in het golfjaar op vaste accommodatie in Augusta, Georgia, USA. In die prachtige tuinen achter Magnolia Lane vol kornoelje en rododendrons spelen honderd toppers om een groene blazer en een winstpremie van een miljoen of zoiets. Maar al zou er in de binnenzakken van 'The Green Jacket' niet eens een tientje fooi zitten, dan nog kwamen die honderd geweldenaren even graag opdraven om af te slaan op Augusta National.
De titel van The Masters is bij alle topspelers in de wereld de meest begeerde van de vier. The US Open en The (British) Open Championship mogen dan vl groter zijn met duizenden deelnemers in allerlei voorronden op de vijf continenten van de wereld en het USPGA, d wedstrijd van alle professionals (teaching en playing), zij halen het niet bij The Masters.

Waarom niet? Simpel: omdat deze major sinds 1934 nooit van plaats is veranderd. De andere drie circuleren in een pool van topbanen. Augusta National is bekend bij miljoenen, amateurs en professional, die jaarlijks naar The Masters kijken. Zij kunnen de baan dromen, ook al zijn ze er nooit van hun leven geweest. Amen Corner wordt gevormd door de schilderachtige holes 11, 12 en 13. Daar is in de historie uit ontzetting 'Jezus' het vaakst aangeroepen door hun ballen in het bijgekleurde water, de bloeiende planten of het hagelwitte bunkerzand.

The Masters met Pasen, dat betekent weer vier dagen genieten van golf in pracht en praal. Wie er wint, doet er voor ons niet zo toe. Nog niet, nu er geen Nederlander tot de deelnemers behoort. Maar lang zal het niet meer duren voor wij zullen duimen voor succes van een onzer klasserijke landgenoten en wij met andere ogen voor de tv zitten.

Joost Luiten kwam recentelijk al een beetje in de buurt van een uitnodiging van The Masters Tournament Committee. Hij naderde door zijn overwinning in het Iskandar Johor Open in Maleisi de top-50 van de wereldranglijst die sowieso welkom is in Augusta. Hij had ng een overwinning in het eerste kwartaal nodig om er te komen. Dat lukte niet wegens verminderde vorm. Maar ik ga daar zeker komen, sprak No. 1 van Nederland strijdlustig in een interview voor het boek 'Bunker Blues' dat komende zomer verschijnt. Wij hoeven hem niet te houden aan deze belofte. Dat doet hij zelf wel.

Tot nu toe blijft wijlen Gerard de Wit begin jaren zestig drie keer de enige Nederlandse professional in The Masters. Lang na hem ontvingen alleen de amateurs Rolf Muntz en Reinier Saxton een startbewijs als beloning voor het winnen van het Britse Amateur Kampioenschap. Dat is de erfenis van de legendarische Bobby Jones, een van de grondleggers van The Masters. Elk jaar moet een vijftal amateurs worden uitgenodigd. Jones won alle majors in zijn tijd, als amateur. Hij stapte nooit over naar de professional golfers voor wie de weg naar The Masters, met zijn beperkte veld, hl lang en zwaar is. Maar als je het haalt, dan ben je een grootheid en kun je gaan voor de zege in de mooiste major.

Regio Golf

«« Terug naar column overzicht