Columns

16-02-2009


Vrijdagavond 6 februari kwamen honderden golfers van allerlei slag bij elkaar op het Rijk van Nijmegen om Jacqueline Lambrechtse feestelijk uit te luiden. De directrice is 65 geworden die geef je haar niet en gaat met pensioen na 43 werkzame jaren. Geheel verloren voor het Nederlandse golf is deze J.L. niet, want zij blijft als adviseur verbonden aan Het Rijk Golfbanen en ook aan de Nederlandse Vereniging van Golfbaanexploitanten.

De scheidende directrice werd bij haar afscheid overladen met cadeaus tijdens een avond vol loftuitingen temidden van topartiesten, exquise spijs en spirituele drank door golfers, collegas, organisaties, NVGJers en personeel van laag tot hoog. Mevrouw J.L. leidde met zakelijk instinct op charmante wijze en sociaal gevoel een commercile golfmaatschappij naar succes. Eerst het Rijk van Nijmegen, sinds enige jaren Het Rijk Golfbanen toen Nunspeet, Sybrook en Margraten erbij kwamen. Het uitzwaaifeest was geheel in de stijl van haar werk: af! In dit geval door de laatste twee bonbons voor onderweg naar huis: n met J.L.s portret en de ander met het logo van Het Rijk.

Aan belangstelling geen gebrek daar aan al die mooie glooiende holes. Robert-Jan Derksen was er ook. Natuurlijk, want hij is een kind van het Rijk van Nijmegen en tegenwoordig als succesvol professional golfer het gezicht van Het Rijk. Maar toen The Laughing Dutchman nog een neo-prof was die moeite had de weg omhoog te vinden, kon hij rekenen op de steun van mensen binnen de golfclub waar hij het spel leerde. Mensen onder aanvoering van Jacqueline Lambrechtse, in veel meer dan n geval zakenvrouw en weldoener tegelijk. (Ook voor de NVGJ).

Temidden van het feestgedruis klonk nieuws over een andere J.L. Joost Luiten wordt over enkele dagen verlost van zijn tweede gips om zijn begin januari geopereerde pols. Deze J.L. kan dan beginnen te werken aan zijn rentree op de Europese Tour. Zijn eerste optreden mag echter niet eerder worden verwacht dan begin mei of daaromtrent. Hij wil, na de wijze les van 2008 toen hij door het KLM Open te vroeg weer begon na zijn polsblessure, niets forceren en la Tiger Woods The Greatest niet eerder afslaan dan bij volledig herstel en in topconditie.

Luiten speelde geen wedstrijd meer sinds 5 oktober zijn 40ste plaats in het Alfred Dunhill Links Championship. Maanden verbleef hij thuis, bij zijn ouders in Bleiswijk, met een lamgelegde arm en een kop vol onzekerheid. Zou het ooit nog goed komen? Zou hij ooit nog schitteren op de Tour? Zou zijn bloei niet zijn gebroken in de knop? Deze J.L. moet de afgelopen maanden door een hel zijn gegaan. De bravourejongen die als een raket door het golfheelal suisde, maakte een noodlanding die het einde van zijn topgolf-leven had kunnen betekenen. Zo zwart moet hij het hebben gezien in een periode dat de 19-jarige Noord-Ier Rory McIlroy opmarcheerde naar de top-20 van de wereldranglijst.

Na de operatie en de verwijdering van het eerste gipsmanchet, kreeg hij goed nieuws van de medici. De operatie is geslaagd, de wond geneest uitstekend en er kan weer aan wedstrijden en aan de toekomst worden gedacht. Nare periode voorbij. Aan belangstelling had hij veel gebrek. Luiten verscheen een keer op tv, gaf een of twee interviews en dat was het wel zon beetje. Van zijn collegas moest hij het niet hebben, want zij toonden totaal geen belangstelling hoe het met hem ging. Maar dat had wellicht te maken met zijn eigen karakter. Luiten is namelijk een winnaar, een topsporter die zich door niemand zal laten tegenhouden als hij op weg is iets te bereiken wat hij wil bereiken. Als het moet gaat hij nietsontziend door roeien en ramen.

Joost Luiten is een exceptionele topsporter, zoals Nederland er weinig heeft. Hij heeft veel weg van Sven Kramer, ook een type winnaar die absoluut niet tegen zijn verlies kan. Reken maar dat Joost straks getergd op de tee zal staan. Geprikkelder dan hij ooit was, en dat was al veel. Reken maar dat hij gaat meetellen als hij straks weer fit is van lijf en leden en na een stelletje toernooien het wedstrijdritme te pakken heeft. Reken maar dat deze heer J.L. binnen een jaar na zijn rentree op de Europese Tour een van de wedstrijden wint. Zo niet meer dan n. Op de farewellparty op het Rijk van Nijmegen van mevrouw J.L. kon geen geld worden ingezet voor een weddenschap, want de discussianten waren het eens.

Geschreven voor website Golfprofessionals in Nederland

«« Terug naar column overzicht