03-08-2023
Golf moet ergens om gaan, anders is d'r niks aan. Golf moet een wedstrijd zijn. Strijd tegen een bende competitors in een toernooi met na afloop prijsuitreiking. Strijd in een 'Matchplay' met een tegenstander die je een hoop holes in de ogen kunt kijken en die je kunt intimideren met allerlei trucs. Strijd wanneer je speelt met een golfmaat om een eurootje per stableford-punt verschil. Strijd in een 'Amerikaantje' met als inzet de afrekening van de afdronk op het terras. Strijd met jezelf in een poging om de persoonlijke handicap te verbeteren.
Het golfspel moet iets spannends in zich hebben. Mijn helaas overleden vriend J., lang vaste golfvriend, vond van niet. Met hem speelde ik in het verleden tientallen rondjes. Altijd spraken we af wat de inzet zou zijn. Halve euro per hole, ofzo. En spelen volgens de offici�«le regels. Nooit kwam er iets van terecht. Lag zijn bal na een afzwaaier in het struikgewas, dan wurmde hij zich niet in het struweel om daar een swing te maken, nee, hij pikte de bal op en legde hem op een goed plekje om gemakkelijk verder te spelen. Met strafslag? Twee stoklengten? Hij: 'Ben je gek?' En zo ging de wedstrijd om niks meer. Joop genoot trouwens ten volle van golf op zijn manier. Eigenlijk precies zoals Willem van Hanegem dat al jaren doet. Golfslagen maken maar ze niet tellen. Na afloop koffie leuten in het clubhuis.
Mijn lieve vriendin H., fanatiek golfster van wie het moeilijk winnen is, vindt ook dat golf ergens om moet gaan. Al is het om de eer! �Anders wordt er niet serieus gespeeld.� Zo is het maar net.
Op mijn geliefde club Zeegersloot, gelegen in het Groene Hart van Nederland, speel ik in een 30 man tellend gezelschap elke donderdagmiddag/-avond in het zomerseizoen. Iedereen legt een bedragje in waar elke week een paar dagprijzen aan de uitblinkers van worden uitgekeerd bij het diner. Bij dat avondeten wordt wijn geschonken, te betalen door de golfers die 'hun dag niet hadden' ofwel niet in vorm waren. Zij die onder hun 'wijngrens' bleven.
Dit behoeft uitleg. Binnen hun wedstrijd om de eerste en tweede prijs spelen de Zeegerslootse 'Thursday Knights' om de wijn. Een wedstrijd binnen de wedstrijd. De wijngrens wordt bepaald door 85 procent van het gemiddelde van de laatste drie stableford-scores. Is het gemiddelde 30 punten dan is de wijngrens 27 punten. Haal je die 27 niet, dan zit je 'in de wijn'. Haal je wel 27 of meer dan ben je 'uit de wijn'.
Elke donderdag is golf spelen voor iedereen spannend, omdat het tot de laatste hole ergens om gaat. Altijd zijn er een paar prijswinnaars en een paar de pineut 'in de wijn', maar na de laatste putt wordt het gegarandeerd knoertgezellig.
Nationaal Golf Magazine, juni 2023
Golf moet ergens om gaan, anders is d'r niks aan. Golf moet een wedstrijd zijn. Strijd tegen een bende competitors in een toernooi met na afloop prijsuitreiking. Strijd in een 'Matchplay' met een tegenstander die je een hoop holes in de ogen kunt kijken en die je kunt intimideren met allerlei trucs. Strijd wanneer je speelt met een golfmaat om een eurootje per stableford-punt verschil. Strijd in een 'Amerikaantje' met als inzet de afrekening van de afdronk op het terras. Strijd met jezelf in een poging om de persoonlijke handicap te verbeteren.
Het golfspel moet iets spannends in zich hebben. Mijn helaas overleden vriend J., lang vaste golfvriend, vond van niet. Met hem speelde ik in het verleden tientallen rondjes. Altijd spraken we af wat de inzet zou zijn. Halve euro per hole, ofzo. En spelen volgens de offici�«le regels. Nooit kwam er iets van terecht. Lag zijn bal na een afzwaaier in het struikgewas, dan wurmde hij zich niet in het struweel om daar een swing te maken, nee, hij pikte de bal op en legde hem op een goed plekje om gemakkelijk verder te spelen. Met strafslag? Twee stoklengten? Hij: 'Ben je gek?' En zo ging de wedstrijd om niks meer. Joop genoot trouwens ten volle van golf op zijn manier. Eigenlijk precies zoals Willem van Hanegem dat al jaren doet. Golfslagen maken maar ze niet tellen. Na afloop koffie leuten in het clubhuis.
Mijn lieve vriendin H., fanatiek golfster van wie het moeilijk winnen is, vindt ook dat golf ergens om moet gaan. Al is het om de eer! �Anders wordt er niet serieus gespeeld.� Zo is het maar net.
Op mijn geliefde club Zeegersloot, gelegen in het Groene Hart van Nederland, speel ik in een 30 man tellend gezelschap elke donderdagmiddag/-avond in het zomerseizoen. Iedereen legt een bedragje in waar elke week een paar dagprijzen aan de uitblinkers van worden uitgekeerd bij het diner. Bij dat avondeten wordt wijn geschonken, te betalen door de golfers die 'hun dag niet hadden' ofwel niet in vorm waren. Zij die onder hun 'wijngrens' bleven.
Dit behoeft uitleg. Binnen hun wedstrijd om de eerste en tweede prijs spelen de Zeegerslootse 'Thursday Knights' om de wijn. Een wedstrijd binnen de wedstrijd. De wijngrens wordt bepaald door 85 procent van het gemiddelde van de laatste drie stableford-scores. Is het gemiddelde 30 punten dan is de wijngrens 27 punten. Haal je die 27 niet, dan zit je 'in de wijn'. Haal je wel 27 of meer dan ben je 'uit de wijn'.
Elke donderdag is golf spelen voor iedereen spannend, omdat het tot de laatste hole ergens om gaat. Altijd zijn er een paar prijswinnaars en een paar de pineut 'in de wijn', maar na de laatste putt wordt het gegarandeerd knoertgezellig.
Nationaal Golf Magazine, juni 2023