03-12-2021
Tien jaar geleden schreef ik het prijswinnende boek 'Bunker Blues'. Het ging 300 pagina's over het vallen en opstaan van Nederlandse Golfhelden. Een van die helden was Jurrian van der Vaart. Een leuke jonge vent uit het oosten van ons land die in Amerika studeerde in combinatie met golf. Scolarship+Golf zou dé grondlegging zijn voor een mooie profcarrière. Een loopbaan, zoals bijvoorbeeld van Joost Luiten die zes toernooien op de Europese Tour wist te winnen. En trouwens nog niet klaar is...
Maar voor Jurrian van der Vaart dus niet. Net als heel wat, zeg maar de meeste, talenten in ons kikkerland straalde hij in de vaart naar de Europese Tour en in het tempo van de Challenge Tour. Af en toe een mooi resultaat, daarna weer (veel) meer kosten dan opbrengst. De melodie van Bunker Blues klonk altijd op de achtergrond.
Al die durfallen, zij die de sprong naar de top waagden, sneefden op bepaalde momenten. Zij haalden niet de hoogte waar zij van droomden. En wat dan? Zowat allen kozen zij voor vastigheid in het leven. Zij werden van professional golfer golfprofessional. Gewoon (teaching) pro. Niks mis mee trouwens met dat vak. Jonge talenten of clubspelers van alle leeftijden betere golfers maken. Ex-tourspelers zijn per definitie uitstekende leraren, omdat zij het spel op hoog niveau speelden en vanaf jeugdige leeftijd met training bezig zijn geweest. Zij kennen het golf door en door.
Jurrian van der Vaart bewandelt die weg niet. Hij geeft clubgolfers graag een les in bunkerspel, maar dat is niet zijn objectief. Jurrian heeft zich aangesloten bij het golfarchitectenbureau van Frank Pont en is sindsdien kandidaat ontwikkelaar-renovator-ontwerper-verbeteraar van golfbanen. Huh? Ik kom hem tegen op een maaimachine op de golfbaan Zeegersloot in zijn geboorteplaats Alphen aan den Rijn. “Hey Jurrian, wat ben jij aan het doen, man?” Hij zegt: “Ik wil helpen golfbanen te ontwikkelen en te verbeteren, maar dan moet ik eerst ook alle onderdelen kennen. Dus ook maaien, greenkeeping, en zo zien hoe een baan beter en fijner bespeelbaar kan worden. Ik wil mij alle onderdelen van een golfbaan eigen maken.”
Jurrian van der Vaart wil een golfbaan zien, beleven, bewerken, voelen, er wat aan doen en zien evolueren. “Ik ben, zeg maar, de golfbaan-fluisteraar.” Golfbanen verbeteren door nieuwe ontwerpen, dat wordt zijn missie, zijn beroep. Zijn nieuwe leven. Wat een knappe carrière-switch.
Nationaal Golf Magazine, september 2021
