08-02-2021
Pffoeurrrtt. Waar staat dat rare woord voor? Nou, laat ik het gewoon rechtstreeks zeggen: het staat voor een scheet, ofwel een (vaak) onvrijwilllige ontsnapping tussen de billen. Het is een kabaal, al dan niet kwalijk geurend, dat tegenwoordig nogal eens wordt waargenomen op de golfbanen.
Is het iets nieuws? Nee!
Waarom dan nu aandacht voor iets dat zeer des menselijks is? Een scheet, een wind, een ruft. Dat heeft te maken met gene. Wie wil er nou tijdens het edele golfspel een poepie laten als hij/zij net even door de knieën gaat voor een mooie swing tegen de bal?
Niemand toch? Tsja.
En toch komt het veel voor. Hoor je een ruft. Van je competitor, van je vriend, van je clubgenoot, van je vriendin, van je vrouw. Na een broektoeter wordt door de dader meestal neutraal gekeken, oh, wat mooi natuurschoon. Maar ondertussen.
Spelers die de baan in gaan met het credo : 'Ik zal ze een poepie laten ruiken', bestaan niet. Zo hebben wij ze nog nog niet meegemaakt. Wel hoorden wij dikwijls 'Pffoeurrrtt' ontsnappen uit de broekbassins. Ook uit onze eigen trouwens.
Is het erg? Welnee.
Wij, en hier hebben wij het over het enorme leger senior-speler/speelsters die voor het grootste deel uitmaken van de Koninklijke Nederlandse Golf Federatie, zijn fysiek zo onbekwaam dat wij de gasproductie van het darmmicrobioom niet meer totaal onder controle hebben.
Dit leidt soms tot wat ongemakkelijke dan wel vermakelijke situaties. Mannen lossen dat op met opmerkingen als: 'Riep je mij?' Of: 'Stuurde je mij een fax?' Of: 'Broekhoest?'. Of, streng: 'Stilte alsublieft!'
Wie lacht om een scheet zou niet goed bij zijn hoofd zijn. Wie er een stukje over schrijft, is dan dus ook niet helemaal lekker. Toch maar gedaan. Winden waaien nu eenmaal over de fairways. Dat weet iedereen, want iedereen doet mee aan de lichamelijke gasproductie. (Hoogleraar Clara Belzer vertelde dit deze maand stellig in het Algemeen Dagblad).
We onderscheiden twee soorten ruften; je hebt harde geluidswinden en stille geurscheten. Bij de laatste categorie hebben de schuldigen de neiging anderen in de ogen te kijken.
Gelukkig spelen wij allemaal golf in de buitenlucht. Laat zo'n wind maar ontsnappen. Tot slot: ook al zit er aan dit stukje misschien een luchtje, laten we van deze scheet geen donderslag maken.
Voor Nationaal Golf Magazine, februari 2021
