23-12-2020
Het zal een jaar of tien geleden zijn dat ik tijdens een golfwedstrijd ergens in Nederland de schil van een banaan in het struikgewas gooide en onmiddellijk hard werd aangesproken. 'Hé, lul, weet je hoe lang het duurt voor die schil is verteerd? Zeven jaar!'
Ik wist dat niet. En ik geloofde er geen sikkepit van. Die dag nam ik het maar voor waar aan om discussie, of misschien wel ruzie, te vermijden.
Een of twee banaantjes mee voor onderweg bij het golfen is mij al jaren heilig. Maarten Lafeber beval het, toen hij aan de Europese top speelde, iedere golfer aan. Een voedingsdeskundige, die allerlei topsporters begeleidde, onderschreef dat advies volmondig. Een banaan bevat koolhydraten, vitamine B en C en is vetvrij. Bij een tekort aan voedsel gaan lichaam en hersens minder goed functioneren. Een banaan helpt enorm. Gaan met die banaan! Wel de schil wegdoen waar het geen kwaad kan.
In mijn golftas gaat daarom altijd een paar bananen mee om tijdens een partij een hap van te nemen. Soms blijft er een achter in tas. Als je dan weer gaan spelen komt je een geur tegemoet.... Je bent dan aardig de pisang als je hem tevoorschijn haalt; zwart en zachte smurrie. Je zou denken: in een paar dagen is die gele kromme zowat verteerd...
Het was op een mooie herfstdag dat ik tijdens een partij op mijn eigen golfclub, een eindje lopend van green naar tee, een banaantje consumeerde en de schil achteloos in het struikgewas deponeerde. Plots hoorde ik achter mij de stem van een clubgenote. 'Leo, Leo, Leo. Foei! Weet je dat het vier jaar duurt voor die schillen zijn verteerd? Schaam je!'
Ik wist het niet. Sorry. Maar ik geloofde er geen snars van.
Toch maar eens navraag gedaan. Surfend over het internet valt te lezen dat bananen voor wel vijftig dingen goed zijn. Je kunt de schillen bijvoorbeeld ook opeten. Over de verteringstijd lopen de meningen uiteen, varieert van een tot drie jaar. De waarheid is in het uiterste geval 53 dagen ofwel negen weken. Op zijn site toont Hans Philipsen het bewijs. Deze wielerliefhebber dropte een bananenschil op een plekje in zijn tuin en nam er elke dag een foto van. Na acht weken lag er niets meer en na negen weken was zelfs het harde steeltje opgelost. Niks zeven jaar, niks vier jaar, niks drie tot een jaar. Het ecologisch onderzoeksbureau Buro Elodia vond het onderzoek, hoewel niet wetenschappelijk, overtuigend.
Een bananenschil is geen hardnekkig vuil. Als hij maar komt te liggen waar niemand erover uitglijdt.
Nationaal Golf Magazine, november 2020
